Vrienden op de vuilnisbelt
Door: Lotte, Emma, Naomi en Nadine
Blijf op de hoogte en volg DADO
30 Juli 2019 | Roemenië, Cluj-Napoca
Deze ochtend stond de wekker weer om zeven uur. Wij, de dames, waren het er niet helemaal mee eens en kwamen er pas een halfuur later uit. Maar gelukkig waren we nog op tijd voor het ontbijt. Jolanda en Roel hadden croissantjes meegenomen, een aangename verrassing.
Nadat iedereen had gegeten waren we weer onderweg naar de bouwplaats. Bij de bouwplaats aangekomen gingen de hardwerkende Dado’ers gelijk aan de slag. Vier van ons gingen het dak op en de rest werd onderverdeeld over andere klussen. Na hard doorwerken was het dak af. Ook hebben de Dado’ers zelf cement gemaakt en vervolgens ook zelf gestort en het cement gestreken. Verder werd er vandaag weer veel gezaagd en nieuwe ervaringen opgedaan. Om 1 uur was het tijd voor de lunch. Sjef had ’s ochtends eitjes gebakken voor op het brood en dat viel erg in de smaak.
Na de lunch was het tijd om te vertrekken naar onze volgende locatie: De vuilnisbelt van Pata-rât. Want vandaag was het tijd voor het eerste kinderprogramma. We vertrokken vol goede moed, maar zonder beleg voor de sandwiches die we voor de kinderen zouden smeren. De auto met Jolanda en de meiden keerde daarom terug naar het huis van Frank om deze op te halen, onvoorbereid op een nieuw obstakel. Kort nadat we waren gaan rijden richting de vuilnisbelt had een groep bouwvakkers de straat afgesloten in verband met werkzaamheden. Jolanda liet zich niet weerhouden. Met een welgemeende “sorry!” reden tot twee keer toe we dwars over de zandhopen heen, tot grote frustratie van de werkmannen. Gelukkig niet voor niks, want uiteindelijk arriveerden de dames strak op tijd bij het Rise2shine gebouw. Om 2 uur begonnen we met alles klaar te zetten, zodat we om 3 uur klaar waren om het programma te starten. De kinderen kwamen snel en onrustig binnen. Ze begonnen gelijk met het knuffelen van de Dado’ers en het haar van de meiden te vlechten. Het was best overweldigend.
Frank begon met het zingen van liedjes samen met de kinderen. Ook wij hadden een lied voorbereid: hoofd, schouders, knie en teen. Voorin de zaal hebben we het lied met z’n allen gezongen en gedanst. De kinderen vonden dit erg leuk en gingen enthousiast meedoen. Hierna zong frank nog een slotlied met de kinderen en daarna vertelde Jolanda het verhaal, wat natuurlijk vertaald werd door Frank. Het ging vandaag over het oor en dat je goed moet luisteren. Het verhaal dat Jolanda en Frank samen vertelden ging over dat Jezus met z’n ouders in Jeruzalem was en ze hem kwijt waren. Zijn ouders vonden hem later bij de priesters. Alle priesters luisterden naar Jezus, die toen nog maar 12 jaar oud was. De boodschap van vandaag was dat het belangrijk is om naar Jezus te luisteren.
Toen we klaar waren met het verhaal kregen de kinderen kleurplaten en werden de potloden per tafel uitgedeeld om ruzie te voorkomen. Er werd fanatiek gekleurd, maar uiteindelijk eindigden de meeste tekeningen als waaiers, een vergeefse poging om de zinderende hitte draaglijker te maken. Na het kleuren kregen de kinderen een boterham met de worst waar we zoveel moeite voor hadden gedaan, verzorgd door ons smeerteam. Vervolgens gingen de kinderen naar buiten. Ze vonden ons erg gezellig, dus trokken ze ons mee om daar te spelen. Na nog een kwartier spelen in de hete zon was het tijd om terug te gaan naar het huis. Dit vonden de kinderen geen succes, maar vanwege de taalbarrière was het erg lastig hen uit te leggen dat we donderdag al weer terug zouden zijn. Na tientallen knuffels en het presenteren van prachtige zelf geplukte boeketten begrepen ze dan toch dat we écht moesten gaan.
Eenmaal terug in het huis kregen we gelukkig de kans om ons even op de frissen. Al die knuffels waren leuk en aardig, maar hadden toch hun sporen achtergelaten. Daarna stond er nog een bezoek aan het grote winkelcentrum op de planning. Het doen van wat extra boodschappen was niet zo geslaagd als voorzien, omdat de winkel zo groot was dat het meer leek op een doolhof en minder op een supermarkt. Een half uur later dan de afgesproken tijd zaten we dan toch weer in de auto. Ton en Gerrit waren vandaag aan de beurt om te koken. Op het menu stond een geïmproviseerde chili con carne, die zeer goed gelukt was. Als dessert was er nog vruchtenyoghurt, maar niet iedereen had nog ruimte over, dus is er een deel bewaard voor het ontbijt van morgenochtend. We moeten er immers weer hard tegenaan.
Nadat iedereen had gegeten waren we weer onderweg naar de bouwplaats. Bij de bouwplaats aangekomen gingen de hardwerkende Dado’ers gelijk aan de slag. Vier van ons gingen het dak op en de rest werd onderverdeeld over andere klussen. Na hard doorwerken was het dak af. Ook hebben de Dado’ers zelf cement gemaakt en vervolgens ook zelf gestort en het cement gestreken. Verder werd er vandaag weer veel gezaagd en nieuwe ervaringen opgedaan. Om 1 uur was het tijd voor de lunch. Sjef had ’s ochtends eitjes gebakken voor op het brood en dat viel erg in de smaak.
Na de lunch was het tijd om te vertrekken naar onze volgende locatie: De vuilnisbelt van Pata-rât. Want vandaag was het tijd voor het eerste kinderprogramma. We vertrokken vol goede moed, maar zonder beleg voor de sandwiches die we voor de kinderen zouden smeren. De auto met Jolanda en de meiden keerde daarom terug naar het huis van Frank om deze op te halen, onvoorbereid op een nieuw obstakel. Kort nadat we waren gaan rijden richting de vuilnisbelt had een groep bouwvakkers de straat afgesloten in verband met werkzaamheden. Jolanda liet zich niet weerhouden. Met een welgemeende “sorry!” reden tot twee keer toe we dwars over de zandhopen heen, tot grote frustratie van de werkmannen. Gelukkig niet voor niks, want uiteindelijk arriveerden de dames strak op tijd bij het Rise2shine gebouw. Om 2 uur begonnen we met alles klaar te zetten, zodat we om 3 uur klaar waren om het programma te starten. De kinderen kwamen snel en onrustig binnen. Ze begonnen gelijk met het knuffelen van de Dado’ers en het haar van de meiden te vlechten. Het was best overweldigend.
Frank begon met het zingen van liedjes samen met de kinderen. Ook wij hadden een lied voorbereid: hoofd, schouders, knie en teen. Voorin de zaal hebben we het lied met z’n allen gezongen en gedanst. De kinderen vonden dit erg leuk en gingen enthousiast meedoen. Hierna zong frank nog een slotlied met de kinderen en daarna vertelde Jolanda het verhaal, wat natuurlijk vertaald werd door Frank. Het ging vandaag over het oor en dat je goed moet luisteren. Het verhaal dat Jolanda en Frank samen vertelden ging over dat Jezus met z’n ouders in Jeruzalem was en ze hem kwijt waren. Zijn ouders vonden hem later bij de priesters. Alle priesters luisterden naar Jezus, die toen nog maar 12 jaar oud was. De boodschap van vandaag was dat het belangrijk is om naar Jezus te luisteren.
Toen we klaar waren met het verhaal kregen de kinderen kleurplaten en werden de potloden per tafel uitgedeeld om ruzie te voorkomen. Er werd fanatiek gekleurd, maar uiteindelijk eindigden de meeste tekeningen als waaiers, een vergeefse poging om de zinderende hitte draaglijker te maken. Na het kleuren kregen de kinderen een boterham met de worst waar we zoveel moeite voor hadden gedaan, verzorgd door ons smeerteam. Vervolgens gingen de kinderen naar buiten. Ze vonden ons erg gezellig, dus trokken ze ons mee om daar te spelen. Na nog een kwartier spelen in de hete zon was het tijd om terug te gaan naar het huis. Dit vonden de kinderen geen succes, maar vanwege de taalbarrière was het erg lastig hen uit te leggen dat we donderdag al weer terug zouden zijn. Na tientallen knuffels en het presenteren van prachtige zelf geplukte boeketten begrepen ze dan toch dat we écht moesten gaan.
Eenmaal terug in het huis kregen we gelukkig de kans om ons even op de frissen. Al die knuffels waren leuk en aardig, maar hadden toch hun sporen achtergelaten. Daarna stond er nog een bezoek aan het grote winkelcentrum op de planning. Het doen van wat extra boodschappen was niet zo geslaagd als voorzien, omdat de winkel zo groot was dat het meer leek op een doolhof en minder op een supermarkt. Een half uur later dan de afgesproken tijd zaten we dan toch weer in de auto. Ton en Gerrit waren vandaag aan de beurt om te koken. Op het menu stond een geïmproviseerde chili con carne, die zeer goed gelukt was. Als dessert was er nog vruchtenyoghurt, maar niet iedereen had nog ruimte over, dus is er een deel bewaard voor het ontbijt van morgenochtend. We moeten er immers weer hard tegenaan.
-
30 Juli 2019 - 18:25
Elmar:
Klinkt als een erg intensieve maar leuke dag. Kan niet wachten om het resultaat te zien van jullie intensieve arbeid! -
30 Juli 2019 - 18:41
Ria Van Oosten:
mooi verslag, en wat een werk allemaal.
lijkt me wel heel wat om de kinderen dat te geven aan aandacht wat ze nodig hebben.
ik begrijp dat er een kinderprogramma is wat door Frank is opgezet.mooi om daar aan mee te mogen werken en lekker mee te doen.
zet hem op voor morgen.
leuk om jullie werk en ontspanning te volgen.
groetjes.
-
30 Juli 2019 - 21:38
Theo:
Wat een mooie manier om aan de slag te zijn. En mooie foto's. Erg leuk om het allemaal te volgen zo. -
31 Juli 2019 - 04:03
Ineke Van Den Berge:
Wat is het mooi om jullie enthousiaste verhalen te lezen. En wat hebben jullie in die paar dagen al een hoop werk verzet!
Fijn dat het zo goed gaat en als ik het zo lees zijn jullie goed op elkaar ingespeeld.
Top! -
31 Juli 2019 - 11:11
Jacqueline Braat:
Super leuk om jullie reisverslag te lezen en met de foto's zo op de hoogte te blijven van jullie vorderingen.
Van bouwsteigers en zekeren hebben ze daar zeker nog nooit gehoord? En jullie moeders zullen ongetwijfeld nog gezegd hebben voor jullie weggingen, 'doe geen gekke dingen' ;) gelukkig worden jullie gedragen!
Wat zal het warm zijn onder de hete zon zo zwaar lichamelijk werk te doen wat jullie allemaal niet gewend zijn, maar wat een samenwerking. Worden jullie nu begeleid door vakmensen (daar zie ik nl. geen foto's van) of zijn jullie van nature zelf vakmensen of daar vakmensen geworden, zelfs koken gaat jullie goed af.
Geniet van elkaar, de Romakinderen en natuurlijk ook van deze werkvakantie. Ik blijf jullie volgen!
-
31 Juli 2019 - 13:00
Elly:
Sjef ben je nu met cement in de weer, verborgen talent. . Hebben ze ook al van je andere talent mogen proeven..? Koken kun je als de beste. Wie weet komt dat nog. Leuke stukjes schrijven jullie. Groeten uit een regenachtig nootdorp -
31 Juli 2019 - 15:51
Maarten:
Weer een bericht van uit Delfgauw. Elke avond komen we met ouders en andere belangstellenden samen om jullie verhalen te horen en te delen. Op die manier zijn we ook met elkaar verbonden. Zoals ik al zei in de jeugddienst zijn jullie de landmacht en wij vormen elke avond de ondersteunde luchtmacht. Geen oorlogs macht, maar een macht van vrede en vriendelijkheid. Want dat lezen we terug uit jullie verhalen en zien we op de foto's. Na het delen van de verhalen lazen we psalm 103, een loflied tot eer van God, maar ook van Hem naar ons. 'Liefdevol en genadig is de Heer, Hij blijft geduldig en groot is zijn trouw'. We hopen en bidden dat jullie dat ook met elkaar en met iedereen die jullie daar ontmoeten mogen ervaren. -
04 Augustus 2019 - 12:57
Roel Nieuwenkamp:
Goede verslagen nu maken we een deel van jullie inspanningen mee.
Ook de foto's maken veel duidelijk. Heel veel succes verder. Gods zegen op jullie inspanningen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
