acclimatiseren
Door: Daniël en Joost
Blijf op de hoogte en volg DADO
27 Juli 2019 | Roemenië, Cluj-Napoca
Acclimatiseren.
Vandaag was de eerste hele dag dat we echt in Roemenië zijn. Sommige DADO’ers hadden vannacht wat minder en anderen wat meer geslapen. Desalniettemin hadden wij een leuke en gezellige nacht, of we nou goed geslapen hadden of niet. In de ochtend waren de jongens al vroeg op en de meiden lekker op tijd. Om half 9 gingen we ontbijten en na het ontbijt hebben we de planning voor de dag besproken. Een deel van de groep ging boodschappen doen en 2 van ons gingen volgens schema afwassen na het ontbijt. De rest had toen vrije tijd. Rond 1 uur hadden we lunch en daarna hadden we weer even vrije tijd tot 3 uur. Vervolgens gingen we met Frank, de voorman van Rise2Shine waarbij we dit project mogen doen, naar het gebouw waar projecten voor kinderen worden gedaan op de vuilnisbelt. Frank heeft ons verteld over de projecten, de verschillen tussen Roma en andere zigeuners, het kinderproject wat we gaan organiseren en de prestaties van andere groepen. Aangezien wij van alle hulpgroepen het meeste geld hebben opgehaald, kregen we van hem een mok met een plaatje dat ‘met geloof kun je bergen verzetten’ betekent. Ook staat de tekst van Numeri 6:24 in het Roemeens op de mok. Op de vuilnisbelt was de armoede goed te merken. Ook was er goed te merken dat er een hiërarchie op de vuilnisbelt was, want de huizen op de heuvel zagen er een stuk beter uit dan de huizen onderaan de heuvel. Frank had hier dan ook over verteld dat de mensen die op de heuvel wonen uit de stad komen en naar de vuilnisbelt gingen, nadat hun huis werd platgewalst om plek te maken voor een Nokia kantoor, dat er vervolgens vanwege de economische crisis van 2008 nooit is gekomen. Tijdens ons bezoek aan het Rise2Shine gebouw waren er kinderen te zien die probeerden over het hek te klimmen, of vroegen of er weer een kinderproject vandaag was, dat er helaas voor hen vandaag niet was. Na het bezoek aan de vuilnisbelt zijn we teruggegaan naar het Youth With A Mission pension. Hier wilden Rutger, Mathijs en Thomas lasagne maken, maar aangezien we geen lasagnebladen hadden gevonden in de winkel, hebben ze een pasta maaltijd gemaakt in de vorm van lasagne en dat vervolgens in de oven gedaan. Het was misschien geen lasagne, maar toch erg lekker. Na het avondeten zijn we in de avond rond 9 uur gezelschapspelletjes gaan spelen en zo kwam onze eerste hele dag in Roemenië ten einde.
Vandaag was de eerste hele dag dat we echt in Roemenië zijn. Sommige DADO’ers hadden vannacht wat minder en anderen wat meer geslapen. Desalniettemin hadden wij een leuke en gezellige nacht, of we nou goed geslapen hadden of niet. In de ochtend waren de jongens al vroeg op en de meiden lekker op tijd. Om half 9 gingen we ontbijten en na het ontbijt hebben we de planning voor de dag besproken. Een deel van de groep ging boodschappen doen en 2 van ons gingen volgens schema afwassen na het ontbijt. De rest had toen vrije tijd. Rond 1 uur hadden we lunch en daarna hadden we weer even vrije tijd tot 3 uur. Vervolgens gingen we met Frank, de voorman van Rise2Shine waarbij we dit project mogen doen, naar het gebouw waar projecten voor kinderen worden gedaan op de vuilnisbelt. Frank heeft ons verteld over de projecten, de verschillen tussen Roma en andere zigeuners, het kinderproject wat we gaan organiseren en de prestaties van andere groepen. Aangezien wij van alle hulpgroepen het meeste geld hebben opgehaald, kregen we van hem een mok met een plaatje dat ‘met geloof kun je bergen verzetten’ betekent. Ook staat de tekst van Numeri 6:24 in het Roemeens op de mok. Op de vuilnisbelt was de armoede goed te merken. Ook was er goed te merken dat er een hiërarchie op de vuilnisbelt was, want de huizen op de heuvel zagen er een stuk beter uit dan de huizen onderaan de heuvel. Frank had hier dan ook over verteld dat de mensen die op de heuvel wonen uit de stad komen en naar de vuilnisbelt gingen, nadat hun huis werd platgewalst om plek te maken voor een Nokia kantoor, dat er vervolgens vanwege de economische crisis van 2008 nooit is gekomen. Tijdens ons bezoek aan het Rise2Shine gebouw waren er kinderen te zien die probeerden over het hek te klimmen, of vroegen of er weer een kinderproject vandaag was, dat er helaas voor hen vandaag niet was. Na het bezoek aan de vuilnisbelt zijn we teruggegaan naar het Youth With A Mission pension. Hier wilden Rutger, Mathijs en Thomas lasagne maken, maar aangezien we geen lasagnebladen hadden gevonden in de winkel, hebben ze een pasta maaltijd gemaakt in de vorm van lasagne en dat vervolgens in de oven gedaan. Het was misschien geen lasagne, maar toch erg lekker. Na het avondeten zijn we in de avond rond 9 uur gezelschapspelletjes gaan spelen en zo kwam onze eerste hele dag in Roemenië ten einde.
-
27 Juli 2019 - 18:02
Hilde Hazenberg:
Fijn, dat jullie goed zijn aangekomen!
Een goede en zinvolle tijd toegewenst.
Het zal voor jullie allemaal vast een bijzondere ervaring worden, waar je nog vaak aan terug zult denken.
Van afstand ( Pijnacker ) leef ik met jullie mee!
Alle goeds!
Hilde Hazenberg -
27 Juli 2019 - 18:43
Karst:
Gaaf om zo'n eerste verslag te lezen. Gods zegen bij jullie werk daar. Wat al bijzonder gevonden wordt is dat jullie er voor hen zijn. Buiten wat je doet en achter laat.
Goede tijd met elkaar. -
27 Juli 2019 - 18:46
Leny Hoekstra:
Goed om te lezen hoe het met jullie gaat en wat jullie doen.
Een heel goede en zinvolle tijd toegewenst! -
28 Juli 2019 - 16:02
Maarten:
Vanavond moesten we stoelen bijzetten, waaruit blijkt hoeveel er met jullie meegeleefd wordt. Lilian las uit Mattheus 25 vers 31-46 (over de schapen en de bokken) en daarna nog een toelichting uit een dagboek van Wilkin vd Kamp, die schreef dat armoede niet een verschil is tussen arm en rijk, maar dat armoede veel meer in je hart zit. In een uitzichtloze situatie kun je zonder hoop zijn en als je zonder hoop bent dan ontstaat armoede. Jullie zijn hoop brengers! Dat mochten we al lezen in het verslag van Daniel en Joost. Als dank voor de financiële zegen die jullie door alle inzet voorafgaande aan deze reis mee mochten brengen kregen jullie een mok. Maar besef dat jullie echte aanwezigheid daar de bergen kan verzetten en hoop mag brengen in de harten van de kinderen. Die kinderen zijn de toekomst van Cluj en als zij hoop ervaren dan zullen zij die hoop ook door gaan geven. Al lijkt het maar een druppel, een druppel kan een hele vijver in beweging zetten. Morgen gaat het dan echt gebeuren en voor nu geef ik jullie graag numeri 6 vers 24 mee: "Moge de Heer jullie zegenen en beschermen." -
28 Juli 2019 - 17:04
Linda En Anteneh Eshetu:
Hoi allemaal,
Zo te lezen hebben jullie het naar je zin daar in Roemenië. Hoop dat jullie snel “echt” aan het werk kunnen gaan en je steentje kunnen bijdragen. Want dat is tenslotte waar voor jullie zijn gekomen.
Mischien is het leuk als er van elk stukje dat jullie schrijven een linkje word geplaatst op de Facebook pagina zodat mensen er aan herinnerd worden dat er weer een update is :)
Sjef heb je ze allemaal nog onder de duim?
Nog een hele fijne tijd daar en onthoud dat dit een reis is die je leven kan veranderen. Wij spreken uit ervaring ;)
Groetjes linda en anteneh eshetu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
